Regelmatig vraag ik aan ouders en kinderen of ze hun ervaring willen delen over beelddenken op de site. Lees hier de verhalen uit de praktijk Ik leer anders.

Bart 10 jaar

Bart is 10 jaar en zit in groep 6. In groep 4 kwamen we er achter dat hij een ernstige vorm van dyslexie heeft en in groep 6 ADHD. We zijn al jaren bezig om vooruitgang te boeken maar alles ging heel moeizaam. Via onze logopedist zijn wij bij de praktijk Ik leer anders terecht gekomen. Eerst hebben wij haar website bekeken en we herkende Bart hier helemaal in. Heel enthousiast hebben we een afspraak gemaakt.

Ongelofelijk, hoe die twee elkaar begrepen en hoe snel Bart alles op nam. Het woord “bovendien” kon hij in één keer door Agnes methode van voor naar achter en van achter naar voren spellen. Terwijl hij altijd alles fonetisch schrijft. Dit was voor hem echt heel erg knap. Super trots kwam hij thuis, want de coach begreep hem en hij vond dat hij heel veel had geleerd. Graag ging hij naar de volgende sessie, terwijl hij school niet leuk vind. Nu twee maanden later is hij met lezen van Avi 4 naar Avi 7 gegaan. Bij een spelling toets schrijft hij nu bijna alle woordjes goed i.p.v. van bijna alles fout. Dictee is nu makkelijker  te leren, de tafels zitten nu goed in zijn hoofd en rekent hierdoor makkelijker en sneller.  Hij is nu veel sneller met zijn huiswerk klaar. Wij zijn super trots met het resultaat, als we dit wisten hadden we dit al jaren eerder gedaan. School is nu ineens veel leuker geworden. Bedankt voor alles, het werkt super.

Jay 10 jaar (uit de informatie-film)

Onverwacht kwamen wij met een coach Ik leer anders in gesprek. Ze hoorde over onze zoon Jay van 10 jaar en zei dat ze hem zou kunnen helpen. Na het bezoeken van haar site ikleeranders.nl waren we al enthousiast. We kwamen veel herkenning tegen bij Jay.

We hebben 4 sessies afgesproken. Na de 1^e sessie viel mijn mond open van verbazing. Ik hoorde dat Jay en de coach elkaar begrepen. Het aanleren van de methode ging Jay makkelijk af. Tijdens het avondeten zei Jay: “eindelijk iemand die mij begrijpt wat ik zie en denk”. 

Tijdens de 2^e sessie hadden we de uitslag van het HCO bij ons. Jay heeft de verklaring dyslexie gekregen. Het enige wat zijn coach zei, heel goed nu hebben we meer tijd wat Jay nodig heeft. Meer tijd en een andere manier van woorden, cijfers opslaan is de oplossing.

Jay heeft voor het eerst een 8 voor zijn dictee gehaald, voorheen alleen maar onvoldoendes. Vandaag topografie toets, ben benieuwd naar de uitslag, maar eigenlijk weet ik het al. De meester van Jay zei dat we geen wonderen kunnen verwachten, maar wel een stijgende lijn. Hij zal verbaasd zijn nu hij ziet dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn!

Gelukkig staat de school van Jay (Nutsschool Nutshage te Den Haag) heel open voor deze methode. Ook zijn remedial teacher wil met Jay met deze methode aan de slag gaan. Op school de dicteewoorden en thuis zetten we visueel de tafels in zijn hoofd.

Van de week heeft hij zijn spreekbeurt gehouden. Hij heeft zelf het onderwerp dyslexie gekozen. Zijn klasgenootjes hebben nu ook begrip waarom het leren bij hem anders gaat. Hij heeft van de hele klas een GOED gekregen. Dus over zijn zelfvertrouwen maken we ons ook niet meer ongerust.

Straks als Jay breuken krijgt, gaan we nog een lesje volgen. Jay is zelfverzekerder, gaat netter schrijven en heeft plezier in het leren van woordjes, tafels en andere vakken nu hij ziet dat ook hij goede resultaten kan scoren.

Blijf niet tobben met je kind. Bespreek wat Ik leer anders voor jouw zoon of dochter kan betekenen. De resultaten zijn meteen zichtbaar!

Ontzettend bedankt. Je betekent veel voor ons en vooral voor Jay.

Erwin, Simone en Jay

Yana 10 jaar

“Na een jarenlange zoektocht en veel slapeloze nachten, tranen en kopzorgen kan ik mijn dochter Yana eindelijk op een goede manier helpen. Vanaf de peuterspeelzaal werd al gezegd dat zij niet goed kan leren en een achterstand heeft. Zij kende de kleuren en vormen nog niet toen zij naar de basisschool ging. Na ruim 3 jaar regulier onderwijs is zij naar speciaal onderwijs gegaan omdat zij niet goed kon leren en volgens de testen een laag IQ (79) had. Omdat zij naar mijn gevoel hier niet op de juiste plek zat hebben we haar na 1,5 jaar terug laten gaan naar regulier onderwijs (gelukkig accepteerde deze school haar want niet iedere school neemt kinderen terug van speciaal onderwijs). Het plaatje klopte voor mij gewoon niet. Met haar toen 7 jaar kon zij 2 talen vloeiend spreken en kon zij zelfs vertalen van het Hongaars naar het Nederlands en andersom als opa uit Hongarije bijvoorbeeld aan de telefoon was (mijn man is Hongaars en de kinderen worden 2-talig opgevoed) en er waren nog een paar dingen die voor mij niet strookten met een laag IQ.

Door een vriendin werd ik geattendeerd op de cursus Ik leer anders en omdat ik wist dat Yana anders leert, maar ik wist niet hoe, ben ik deze cursus gaan doen. Tijdens deze cursus kon ik haar nog niet echt plaatsen in het “hokje” beelddenker, maar zodra Agnes vertelde dat er een klein percentage kinderen is dat fotografisch leert en denkt viel bij mij de bom (niet eens het kwartje) Zij heeft dus een heel speciale gave dat zij fotografisch leert. Met deze cursus beelddenken heb ik technieken mogen leren om haar (en wellicht in de toekomst ook andere kinderen) te helpen in het leren.

Mijn insteek is altijd: eerst zien dan geloven dus na de eerste dag cursus heb ik het geleerde uitgeprobeerd op Yana. We zijn “simpel” begonnen met het alfabet. Ik heb het haar op een bepaalde manier laten zien en zij heeft het “gefotografeerd” en opgeslagen. Ze kon binnen 5 minuten het alfabet van A tot Z opnoemen. Nou ja, dat is ook niet zo bijzonder. Maar nu komt het: ze kan het alfabet ook achterste voren opzeggen: van Z tot A zonder een enkele fout of twijfeling. Ik viel van mijn stoel! Ongelofelijk! Ook woordjes kan zij, zodra zij ze heeft opgeslagen van voor naar achter en van achter naar voor spellen. Dit werkt! Zonder twijfel! Zij is op haar manier bijzonder getalenteerd!

Yana is nu 10 jaar en zit in groep 5. De laatste weken ben ik begonnen met het omzetten van het te leren materiaal en zij haalt 9 en 10-en voor dictee, tafel-tempo-toetsen, een uitmuntend voor een spreekbeurt (terwijl toen zij 4 was zij logopedie gekregen heeft omdat zij niet kon vertellen. Zij kon nog niet eens 1 zin gewoon zeggen) een 10 voor topografie. Er gaat een wereld voor mij en voor Yana open!

Ik kan niet anders zeggen dat ik deze theorie in 1 woord geweldig vind!”

Groetjes Kim

Florence, dochter 8 jaar

Sinds ik met het werkboek van Agnes Oosterveen-Hess werk, gaat het met mijn dochter van 8 jaar opvallend beter op school. Woordjes leren volgens de manier van Agnes levert direct resultaten op. Nu behoort mijn dochter tot de besten van de klas en heeft zij geen onvoldoendes meer. Met spelling is zij nu op het niveau van haar klas. Het werkboek Ik leer anders heeft mij geleerd hoe ik zelf mijn kind kan helpen om zichzelf een manier van leren te leren die werkt. Om de dag gaan we samen aan de slag met de woordjes waar zij op school mee bezig is. Van haar juf weet ik welke woordjes dat zijn. Deze woordjes corresponderen met de woordjes in het werkboek (geluk!). Van de woordjes maak ik zelf plaatjes. Zij “scant” de woordjes en kan ze fotografisch onthouden. Het kost tijd om op deze manier te leren maar de inspanning wordt beloond. Vanaf het moment dat wij met het werkboek werken is zij gelukkiger omdat zij kan laten zien dat zij geen domme meid is. Het heeft haar zelfvertrouwen vergroot. Niet alleen spelling gaat beter maar ook het begrijpend- en technisch lezen. De dyslexiebehandeling bij een psycholoog kan na 75 behandelingen eerder worden gestopt. Ook op school gebruikt mijn dochter zelfstandig deze methode omdat deze haar veel betere leerresultaten geeft. Foutloos een dictee maken is voor een kind met dyslexie fantastisch.

Dit jaar gaan we de tafelkaartjes op dezelfde visuele manier leren. Ook de methode om klok te leren kijken gaan we proberen. De methode voor rekenen is voor mijn dochter niet direct nodig. De logica van de cijfervelden en de tafelmethode vind zij wel heel makkelijk. Omdat het rekenen nu in een beeld is te vangen, kost het minder moeite. De komende jaren hebben wij veel plezier van de woordpakketten die tot en met groep 8 achterin het boek staan beschreven. Ik vind het jammer dat dit boek niet eerder is geschreven. Het had de basisschooltijd van mijn oudste dochter veel leuker gemaakt. Ralfi-lezen is toch iets anders. Gelukkig kan zij het werkboek nu zelf lezen omdat het in eenvoudige, heldere taal en met veel plaatjes is gemaakt. Het is voor haar een feest van herkenning.

Livia 12 jaar

In groep 7 ging het niet zo lekker. Mijn lezen en rekenen waren erg zwak. Ik begreep ook een aantal dingen niet, zoals breuken en procenten. Het hoofdrekenen boven de tien ging ook niet echt lekker. Tafels kende ik al maar de hogere (van 7 en 8) gingen wat lastiger. Ik was wel heel goed in ruimtelijke spelletjes. Toen ik in de praktijk Ik leer anders kwam wist ik niet wat ik moest verwachten, maar ik vond het werken heel leuk. Ik leerde allerlei handige truckjes om alles in je hoofd op te slaan en ik begreep het ook beter. Daarna ging het ook veel beter op school. Ik gebruik vaak een kladblaadje in mijn hoofd, omdat ik weet dat als ik het voor me zie ik het beter onthoud. Ik heb er echt heel veel aan gehad

Livia begon de basis school als een goede leerling (B) maar zakte met alle vakken steeds verder weg. Lezen ging steeds moeizamer (2 jaar leesachterstand in groep7), maar ook het automatiseren ging lastig. Door een collega kwamen bij een coach Ik leer anders terecht en na het lezen van de site viel alles op zijn plaats. Inmiddels had Livia een cito entree toets gemaakt met een heel erg lage score. Na het doorlopen van de basis stof en methodieken Ik leer anders zijn we verder thuis aan de slag gegaan. In de zomervakantie hebben we taalkaarten doorgewerkt, tafels geautomatiseerd en sommen en breuken geoefend. Terug op school, na de vakantie, ging het gelijk geweldig. Het kwartje was qua rekenen gevallen en er werden zelfs plustaken aangerukt! De cito eind ging geweldig – 540! In augustus gaat ze naar een havo-vwo brugklas en is ze vol zelfvertrouwen (dat is wel eens anders geweest). We zijn super blij en trots. BEDANKT.

Moeder van Livia, Andrea

Sanne 5 jaar

Beeldend denken: Je bént niet anders, je inrichting en benadering is veelzijdiger!

Er ging toch wel een wereld, in ieder geval voor mij als ouder, open. En onze dochter? Die vond het de normaalste zaak van de wereld. Sanne was 5 jaar en zat in groep 2. Overgaan naar groep 3 was twijfelachtig. De juf had het gevoel dat “er meer in zat dan eruit kwam”.  Via een collega en vriendin kreeg ik de site Ik leer anders onder ogen. Uiteindelijk “de stoute schoenen aangetrokken” en een afspraak gemaakt, want tja wat moet je verwachten en wat is er anders met Sanne? Maar duidelijk ook het gevoel van “baat het niet dan schaadt het zeker niet”.

De twijfel was meteen verdwenen zodra we op de stoep stonden, Sanne was rustig en begreep meteen wat de coach bedoelde. Zelf had ik nog iets van misschien zegt ze ja om er van af te zijn. Maar toen ze zowel de letters van een aangeleerd woord van voor-naar-achter als van achter-naar-voor uit het hoofd kon zeggen, was ik verbaasd maar vielen ook heel veel stukjes op hun plaats. Het resultaat?

Sanne is rustiger (in haar hoofd), uit zich beter. Weet dat wij thuis haar begrijpen en het stimuleren.

Sanne zit in groep 3 en ze is snel met woordjes leren en lezen. Kan ook al goed klokkijken, rekenen en verbanden leggen. Het zelfvertrouwen is groter geworden en ze vindt alles leuk om te ontdekken en te vertellen. Het is voor haar en ons (gelukkig) de normaalste zaak van de wereld!

Het is soms een andere manier van communiceren, maar we begrijpen elkaar. Als  ondersteuning hebben we thuis een planbord. Dit wordt ook driftig gebruikt door broerlief. Met hem gaan we zeker ook op deze manier aan de slag. Ik denk soms: dat had ik jaren geleden ook zo willen leren! Wat een verademing. Je bént niet anders, je inrichting en benadering is anders.

Wij zijn ontzettend blij dat we het Ik leer anders en het beelddenken hebben leren kennen, maar vooral dat we er vroegtijdig bij zijn om de ontwikkelingen bij Sanne van af het begin mee te kunnen maken! Sanne kijkt al uit naar de volgende afspraak… over een jaar als ze in groep 4 zit en met tafels en breuken aan de slag gaat!

Groetjes, Familie Vellinga – Delft

Joris 8 jaar

Mijn zoon Joris is 8 jaar en zit als vroege leerling in groep 5. Hij is steeds met hakken over de sloot overgegaan. ‘Hij heeft de hersens wel, maar het komt er niet uit.’ Zijn toetsen zijn over het algemeen bezaaid met race-auto’s en andere tekeningetjes en vooral: niet af. Zijn rekentoets bv. had hij niet af, maar wel voldoende gemaakt- hij had gewoon alles afgescand naar de makkelijke sommen en die gemaakt. Een reden voor de IBer om niet aan zijn intelligentie te twijfelen, maar dat ongeconcentreerde zat haar en zijn juffen vorig jaar wel erg dwars.

Dat Joris een echte beelddenker is, dat wisten we al wel- dat hebben we aan de hand van die concentratie helemaal uitgezocht. Een feest der herkenning was dat op internet en in de boeken, ook voor zijn mamma en pappa. Hij is duidelijk erfelijk belast. Dat hoe wij denken speciaal is en een naam heeft!

Ik heb jou en jouw praktijk dan ook speciaal uitgezocht op het beelddenken. Dan weet je tenminste waar we het over hebben. Dus togen we vanuit Duivendrecht twee keer helemaal naar Monster voor een ferme middag taal, klokkijken, rekenen en leuke verhalen. Joris en ik vonden het erg leuk, helemaal omdat we goed konden praten en ervaringen uitwisselen met zijn 3en. Ondertussen had ik het als begeleider ook leuk.

Gisteren hadden we een 10-minutengesprek op school. Joris is van zijn Avi 4 niveau (sinds januari 2008), nu naar Avi 6-goed gegaan. Zijn spelling is van zwak naar voldoende gegaan, rekenen is ook beter. Hij heeft een fijn sprongetje gemaakt. Maar het belangrijkste van alles: zijn werkhouding is actiever geworden, hij heeft meer zelfvertrouwen gekregen, hij zit lekkerder in zijn vel. Hij maakt nog steeds de helft van de sommen, maar weet nu dat ze goed zijn en dat het voldoende is. Hij weet dat hij een bijzondere eigenschap heeft en dat dat soms onhandig is maar wel erg leuk en dat je het ook op een speciale manier kunt gebruiken.

Ik geloof dat de training een belangrijke bijdrage heeft geleverd, maar ook jij persoonlijk die ons na een ochtend school en een uur rijden helemaal in actie wist te krijgen met je energie. Joris heeft van half 3 tot 5 uur geconcentreerd zitten werken, wie had dat nu gedacht? We zijn thuis gestopt met oefenen en laden omdat ik mijn schouder heb gebroken. Die tweede dag training vlak voor de herfstvakantie hebben we nog niet eens verwerkt. Het kan dus nog makkelijker, en rustig aan gaan we dat ook doen- vooral niet teveel tegelijk – we hebben de tijd. Binnenkort -als het weer kan- een gesprek met zijn juf en de coach op school om het over zijn opgeruimde hoofd te hebben én over beelddenken, waar zijn juf wel nieuwsgierig naar is. Joris heeft geluk dat zijn juf heeft geïnvesteerd een goede relatie – hij vertrouwt haar, heel belangrijk voor beelddenkers.

Het gaat lekker met Joris! Bedankt.

Oma Riet met kleindochter

Wat heb je gisteren gedaan? Op welke dag moet je naar zwemles? Oh, die vergeetachtigheid. Het omdraaien van de cijfers, bv. 35 <-> 53, het langzame lezen na moeizaam spellen van het woord, de klanken van de letters van het alfabet, de slechte concentratie en het slechte handschrift en schrijven van de letters deden oma aan het denken zetten. Hier moest voor haar kleinkind toch wat aan te doen zijn. Gelukkig kwam oma via een familielid aan het adres van de website Ik leer anders, want oma was er van overtuigd dat haar kleindochter een echte beelddenker is. Mijn kleindochter ging 4x naar de training Ik leer anders toe met plezier. Het alfabet met de letterklanken, het leren omgaan met de “lege” woorden om beter te kunnen lezen, klokkijken, alles werd ineens weer leuk dankzij deze leermethode. Mijn kleindochter heeft nog wel begeleiding nodig, maar haar zelfvertrouwen is groeiende en het is leuk te zien hoe snel deze training werkt en resultaat geeft.

Reactie van een 7-jarig meisje

“Ik lees nu veel sneller”

“Agnes is best heel lief”

“De lege woorden blijven lastig daarom moet ik veel lezen”

“Ik kan al klokkijken en mijn vriendinnen nog niet”

“Van Agnes hoef ik tenminste geen AVI boeken te lezen, maar ik mag

boeken lezen die IK leuk vind”
Nieuw bericht van moeder 3 maanden later:
Mijn dochter moest vrijdag weer AVI lezen en zij is van AVI 2 naar AVI 4

gegaan. Zij leest nu M4 (=oude AVI 4) en dit staat voor midden 4, wat niets

anders betekend dan dat zij nu meedraait volgens het landelijk gemiddelde.
Zij is heel blij en trots. Vond het wel even leuk om het ook met jou te delen. Verder gaat alles goed met haar! Flitsen gaat ook steeds beter en dictee is geen probleem! Jij ook bedankt voor je hulp!

Jentel 8 jaar

“Waar gaat dit over…??” Dit was mijn eerste gedachte toen ik met mijn dochter Jentel, 8 jaar oud, (diagnose PDD-NOS en zeer moeilijk lerend, speciaal onderwijs,PI) voor het eerst aan tafel bij Agnes zat. Jentel daarentegen deed zeer overtuigend mee, dus ik liet het maar even zo.

Omdat Jentel vooral met rekenen en schrijven veel moeite heeft en nu ook nog wordt onderzocht op dyslexie, ben ik eens gaan surfen op internet en kwam i.s.m. de dyslexie deze leermethode tegen. De problemen die daarin genoemd werden herkende ik sterk bij Jentel en het bleek ook dat Jentel zeker een beelddenker is. Op school waren diverse leermethodes aan de orde geweest maar Jentel maakt(e) te kleine stapjes vooruit. Jentel zit op speciaal basisonderwijs (PI, pedologisch instituut). Toch had ik het idee dat Jentel niet dom is en we op een andere manier het beste uit haar moesten kunnen halen. Ik besloot me te verdiepen in deze leermethode en zo kwamen we bij Agnes in Monster terecht

Nu, 2 maanden verder, komt Agnes 1x per week bij Jentel op school en is er een samenwerking met de docenten en behandelteam ontstaan om op basis van deze leermethode Jentel op een andere manier de stof aan te bieden. En langzaam aan zien we resultaat; voor de goede orde, we verwachten geen wonderen want met de diagnose en mogelijkheden die Jentel heeft is elk stapje vooruit meegenomen. Maar toch, rekenen gaat steeds beter, ze schrijft duidelijker en ook met lezen is ze goed vooruit gegaan. En juist omdat het allemaal wat beter gaat krijgt Jentel ook meer zelfvertrouwen en blijft de 200% inzet die ze al had, aanwezig.

Zolang nodig is gaan we gewoon op deze voet door. We zijn blij dat Jentel in ieder geval heeft laten zien dat, d.m.v. deze methode, vooruitgang, hoe klein ook, dus mogelijk is. En we willen ook Agnes bedanken die met een enorme inzet steeds weer nieuwe dingen bedenkt om in Jentel het beste naar boven te krijgen.

Marni Scholtens, moeder van Jentel van der Meer

Brian 6 jaar

Brian was 6 jaar oud toen hij in januari een paar sessies heeft gevolgd om het alfabet te leren, eerste woordjes te schrijven en om te leren tellen met behulp van het cijferveld.

Annet: Leuk om wat te schrijven. Ik heb in de vakantie een paar keer op het punt gestaan je te bellen omdat Brian aangaf het zo leuk gevonden te hebben altijd en mijns inziens best een extra boost zou kunnen gebruiken. Hij heeft nu woordjes in dictee vorm, waarbij hij moeite met schrijven (handschrift) en lezen heeft….. maar het spellen gaat goed. De losse klinkers noemt ie voor het dicteewoord zo op! Ik zou graag nog een keer afspreken om te kijken wat je op dit moment voor Brian kan doen. Hij is over gegaan naar groep 4, getest en een goed IQ maar de juffen van groep 3 vonden hem een heel bewerkelijke, lastige leerling. Brian heeft het verder prima naar zijn zin op school en is enthousiast. Nu nog voor groep 4 de dicteewoorden en tafels op juiste wijze leren opslaan.

Stef 9 jaar

Ik ben de moeder van Stef, 9 jaar, die na heel veel ondersteuning nog steeds AVI 1 las. Via Will Missot (optoloog) kwam ik bij een coach Ik leer anders en de klik was er meteen. Na een eenvoudig testje bleek al snel: Stef is een extreme beelddenker. In de eerste sessie heeft Stef z’n hoofd getekend en hebben we orde geschapen. Er is een kamer voor taal, een voor rekenen, een voor vrije tijd (voetbal) en een prullenbak waar alle woorden, die er niet goed in staan, in kunnen. Stef z’n taalkamer is turquoise. Als hij zijn ogen sluit gaat hij er zo naar toe en ziet deze ruimte voor zich. We hebben het alfabet, letter voor letter in z’n turquoise kamer gezet. Daarna als proef op de som het woord station in zijn hoofd gezet. Hij spelt het woord foutloos, schrijft het foutloos op en spelt het van achter naar voren ook net zo makkelijk. Tranen rolden over m n wangen. Dit is dus de manier, nu pakt hij het wel op. Ik ben dankbaar dat deze leermethode op mijn pad kwam.

Linda van Marrewijk.