PDD-NOS
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quo modo autem philosophus loquitur? Duo Reges: constructio interrete. Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Et ego: Tu vero, inquam, Piso, ut saepe alias, sic hodie ita nosse ista visus es, ut, si tui nobis potestas saepius fieret, non multum Graecis supplicandum putarem.
- Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
- Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Ita prorsus, inquam;
Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Eaedem res maneant alio modo. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Age, inquies, ista parva sunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Erat enim Polemonis.
- Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.
- Dici enim nihil potest verius.
- Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.
- Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
- Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
- Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.