Veel hoogbegaafde leerlingen denken in beelden. Vaak is er sprake van een vorm van dyslexie of hebben zij moeite met het automatiseren van sommen en tafels. Door woordbeelden en tafels visueel op te slaan, kunnen zijn de lesstof wel onthouden. Naast het visualiseren van de lesstof, hebben hoogbegaafde leerlingen ook behoefte aan top-down leren. Oftwel denken vanuit een totaalbeeld.

Hoogbegaafde leerlingen leren graag topdown

Beelddenkers en dus ook veel hoogbegaafde leerlingen denken vanuit een totaalbeeld. De lesstof is net een grote puzzel van 1.000 stukjes. Op de voorkant van de puzzeldoos staat het voorbeeld. Maar die voorkant krijg je niet te zien op school. Elke week krijg je een paar losse stukjes van de puzzel. Een beelddenker wil juist de voorkant van de doos zien, want dan pas weet de leerling waar hij of zij de puzzelstukjes moet plaatsen. Bijvoorbeeld een stukje van een boom. Visuele leerlingen bundelen informatie graag. Vooraf wordt bedacht waar het stukje bij zou kunnen horen. Bijvoorbeeld een bos. Uiteindelijk kan het zo zijn, dat het totaalbeeld een eiland is. Zat je er toch mooi naast.

Een beelddenker ziet een totaalbeeld en kan dit moeilijk opbouwen vanuit losse deeltjes. De leerling is wel in staat om vanuit het geheel terug te beredeneren (omgekeerd leren). In het onderwijs wordt informatie altijd opgebouwd. Een bijna onmogelijke opgave voor een beelddenker. Een beelddenker moet aanleren eerst het totaalbeeld te overzien (1), vervolgens de lesstof terug te beredeneren (2), om uiteindelijk de lessen in de klas te kunnen volgen.

Plus-klas

Een aantal scholen gebruiken de leermethode ‘Ik leer anders’ in een plus-klas (ook wel klim-klas genoemd). Leerlingen krijgen dan als pre-teaching de lesstof top-down aangeboden zodat ze de losse stukjes in de reguliere lessen beter begrijpen.